ابداع این سبک از خوشنویسی به دوره گوتیک در اروپا بر می گردد و ساختار خوشنویسی حروف بر پایه و اساس اصول این دوره هنری شکل گرفت در آن زمان اجرای خوشویسی انجیل و تورات بسیار رایج بود و از طرفی فقدان صنعت چاپ به توسعه و ترویج این سبک از خوشنویسی کمک فراوانی کرد. به طوری که بعد از گذشت قرنها هنوز این شیوه از خوشنویسی طرفداران بسیار خود را دارد. خوشنویسی به این سبک به نوعی خوشنویسی و طراحی حروف تجملی و شاهانه تعلق دارد و از ویژگیهای متمایز آن اجرای مهارتهای تذهیب و نگارگری در کنار آن می باشد نقوشی که همگی برگرفته از اسطوره های کتب مقدس می باشد. خوشنویسی گوتیک یا Black letter در اکثر کشورهای اروپایی و امریکایی کاربرد دارد اما بدلیل سختی در اجرای آن کمتر از آن استفاده می گردد و بیشتر بعنوان سر تیتر و یا کلمات کلیدی در متون استفاده می گردد، در عین حال این سبک نیز با گذشت زمان سبکهای دیگر از آن نیز ابداع گردید که در بعضی از آنها تجمل گرایی در تزیینات و در بعضی آنها حذف تزیینات و تاکید بر ساده نویسی شده است. برای مثال این نوع خوشنویسی را همچنان می توانید در روزنامه های مثل New York times ویا Washington Post ببینید. در این سبک امکان اتصال حروف به همدیگر وجود ندارد. از دیگر مشخصه های این نوع از خوشنویسی ریتم ستونی و بدونه مانور آن در اجرا می باشد که نسبت به سبک کاپرپلیت بسیار پر حجم می باشد.